Ευρώπη

Η Ευρώπη είναι η κόρη του Φοίνικα και της Τηλέφασσας. Ο Δίας την Ευρώπη και μαζί απέκτησαν τρία παιδιά: τον βασιλιά Μίνωα, τον Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα.

Αποσπάσματα από το βιβλίο:
Σ’ εκείνα τα παλιά χρόνια, τότε που άρχοντας όλου του κόσµου ήταν o µεγάλος Δίας, βασίλευε στην ανατολή, στην ξακουστή Σιδώνα, ο Αγήνορας, ο γιος του κοσµοσείστη Ποσειδώνα. Ο Αγήνορας είχε τρεις γιους, τον Φοίνικα, τον Κίλικα και τον Κάδµο και µια κόρη, την Ευρώπη που ήταν τόσο όµορφη, που ακόµα κι αυτή η θεά Αφροδίτη ζήλευε την οµορφιά της.
Μια νύχτα η Ευρώπη είδε στον ύπνο της πως δυο γυναίκες πάλευαν µεταξύ τους για χάρη της. Τη µια τη λέγανε Ανατολή και την άλλη Δύση. Αν νικούσε η Ανατολή, η Ευρώπη θα έµενε στον τόπο της, πλάι στους δικούς της. Μα αν νικούσε η Δύση, θα έφευγε µαζί της µακριά, πέρα απ’ τη γαλάζια θάλασσα, εκεί που κάθε βράδυ βασιλεύει µεγαλόπρεπα ο ήλιος. Στον αγώνα αυτό νίκησε η Δύση. Η Ανατολή µε σπαραγµό αποχαιρέτησε την κόρη που γεννήθηκε και µεγάλωσε στα χώµατά της και που για την οµορφιά της περηφανευόταν ολάκερη η Ασία.
Η Ευρώπη ξύπνησε τροµαγµένη. Για τίποτα στον κόσµο δε θα ’θελε ν’ αφήσει τον τόπο της και τους γονείς της που τόσο αγαπούσε. Γονατιστή παρακάλεσε τους θεούς, και ξέχωρα τον µεγάλο Δία, να τη βοηθήσουν να µη φύγει µακριά απ’ την πατρίδα της κι απ’ τους δικούς της. Μα ο Δίας αλλιώς τα ’χε σχεδιάσει. Αυτός ήταν που έστειλε τον θεό Όνειρο στον ύπνο της και δεν του άρεσε που η νεαρή βασιλοπούλα τρόµαξε στην ιδέα πως θα µπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο. Γιατί, µαγεµένος από την τόση οµορφιά της, είχε αποφασίσει να τη φέρει στην Ελλάδα. Κι όταν ο µεγάλος κυρίαρχος του κόσµου ήθελε κάτι, έπρεπε και να γίνει. Έτσι, µ’ ένα σχέδιο κρυφό, αποφάσισε να κλέψει την ανύποπτη κόρη.
Ήταν µια ηλιόλουστη ανοιξιάτικη µέρα κι η Ευρώπη, µαζί µε τις φιλενάδες της, βγήκαν να µαζέψουνε λουλούδια και να χαρούν την όµορφη φύση. Χοροπηδώντας και παίζοντας, φτάσανε σ’ ένα ανθισµένο λιβάδι που γέµισε απ’ τις χαρούµενες φωνές και τα τραγούδια τους. Μπροστά τους απλωνόταν η απέραντη θάλασσα ήσυχη και µαγευτική. Πλάι τους εκείνη την ώρα βόσκανε τα γελάδια του βασιλιά Αγήνορα, του πατέρα της Ευρώπης.

Μενέλαος Στεφανίδης