Οδύσσεια

Είμαι λοιπόν ο Οδυσσέας, του Λαέρτη ο γιος, που όλοι µε λένε πολυµήχανο και που τη δόξα µου τη ζήλεψαν κι οι θεοί ακόµα. Πατρίδα µου είναι η Ιθάκη, το νησί που γεννάει παλικάρια. Βραχότοπος, µα τόπος αγαπητός. Όλο τον κόσµο γύρισα µα σαν την πατρίδα δε βρήκα πιο γλυκιά γωνιά. Με κράτησε κοντά της η Καλυψώ, θεά πανώρια, για να µε κάνει ταίρι της. Με κράτησε κι η Κίρκη σ’ ολόλαµπρα παλάτια, ζητώντας κι αυτή την αγάπη µου. Όµως ούτε η µια ούτε η άλλη γύρισαν το νου µου, γιατί δεν υπάρχει τίποτα γλυκύτερο στον κόσµο από πατρίδα και γονιούς.

Μια πλατιά περίληψη της Ομηρικής Οδύσσειας με ιδιαίτερο βάρος στα πιο ποιητικά και στα πιο ενδιαφέροντα επεισόδια του δεκάχρονου γυρισμού του Οδυσσέα στην πατρίδα.

“… Το κοσμαγάπητο έπος του Ομήρου, με τις παραμυθένιες περιπέτειες και τις εξωτικές περιπλανήσεις, δίνεται εδώ σε πεζό, αλλά με όχι λιγότερη ποιητική πνοή. Πολλές φορές οι εκφράσεις και οι διάλογοι μοιάζουν αντηχήσεις του αρχαίου λόγου και η συντόμευση του μεγαλειώδους έργου δεν συρρικνώνει τη δραματικότητα των στιγμών, την ένταση και την αγωνία της πλοκής ή τη φιλοσοφική διάθεση του ποιητή…”

Μενέλαος Στεφανίδης